Pani Dorcia o Islandii bez końca: października 2016

Chcę Wam przedstawić Kamila, który ma już za sobą swoją islandzką historię. Jeśli ktoś nie czytał jeszcze, jak to wyglądało u mnie, to zapraszam na krótką opowieść. Może nasze historie zmotywują Ciebie do zmiany w życiu?

Pewnego kolejnego dnia w pracy na jednej z polskich stacji paliw Kamil stwierdził, że nie tego chciał od życia. Najniższa krajowa i brak perspektyw, a już za rok miał go dostąpić zaszczyt zostania świadkiem u brata na ślubie. Wtedy to wpadł na genialny pomysł wyjazdu za granicę!
Tylko dokąd?

Internety szybko wyjaśniły sprawę, że kierunek północny będzie najbardziej dochodowy. Że właśnie Islandia!

Poszukiwanie pracy

Idąc tym tropem, znalazł w sieci najbardziej pomocny i najbogatszy w informacje blog o Islandii – Panidorcia J Szybko ogarnął wszystkie islandzkie wpisy i za moją radą postanowił uderzyć w branżę hotelarską.

Ale było już bardzo późno, bo w lutym są małe szanse na znalezienie pracy w sezonie (czyli od maja lub czerwca). Bardzo mu zależało na wyjeździe, dlatego wysłał około 60 maili do różnych hoteli i guesthouse’ów, które mu się spodobały.

Dostał wiele odpowiedzi odmownych, jednak trafiła się ta jedna właściwa, że to właśnie jego potrzebują, oferują mieszkanie i wyżywienie na miejscu. I w dodatku w przepięknej okolicy jeziora Myvatn, niedaleko miasteczka Husavik. Strzał w 10!

Przygotowania i koszty

Lecąc na Islandię Kamil zrobił klasyczny błąd niemal każdego podróżującego, zabrał zbyt wiele niepotrzebnych rzeczy, zapominając o najpotrzebniejszych. Ja tak właśnie mam, nawet po kilku latach latania.

Jakie popełnił błędy? Zabrał za dużo ubrań, co zajęło zbyt wiele cennego miejsca w bagażu, oraz zbyt dużo gadżetów elektronicznych, które w ogóle mu się nie przydały.

Przygotowując się do wyjazdu wydał 1000 złotych, a kolejny tysiąc pochłonęły bilety (w obie strony). Zaś jego koszty życia na miejscu to około 1500 zł miesięcznie, co na skalę Islandii jest niewiele: 45000 koron za mieszkanie (15 tys. dokładał mu szef) plus 15000 za Internet i auto.

Warto dodać, że średnio w tej branży zarobić można około 220-280 tys. koron miesięcznie (6,6-8,4 tys.zł).

Cenne porady dotyczące wyjazdu na Islandię

nie bierz ubrań typowo zimowych, potrzebna będzie kurtka chroniąca od deszczu i wiatru, czapka, szalik i rękawiczki
spakuj maszynkę elektryczną do golenia, wyprawy do sklepu często są „od święta” z racji ogromnych odległości między miejscowościami
weź jakiś zapas jedzenia, papierosów i alkoholu (wszystko to jest przerażająco drogie) – dodam od siebie, że po miesiącu spędzonym na wyspie z ogromną przyjemnością zajadam konserwę mięsną lub polską zupkę chińską ;)
niezbędne są dobre buty – najlepiej trekkingowe do spacerów po okolicy i wygodne obuwie do pracy, kalosze też się przydadzą (dziewczyny, błagam, żadnych szpilek, koturn, sandałków!)
zaopatrz się w podstawowe lekarstwa

Praca w hotelu

Kamil pracował przez 8 godzin na zmianie wieczornej, przy kolacji. To znaczy przygotowanie sali dla gości i organizacja bufetu z daniami dla 60-90 osób. Zazwyczaj przyjeżdżały grupy zorganizowane, które obsługuje się szybko i sprawnie. Od gości należało jeszcze zebrać zamówienia na napoje, później zabrać talerze, podać kawę, posprzątać i przygotować salę na śniadanie.

Poza tym zdarzyło mu się kilka razy obsługiwać na śniadaniu oraz pracować na zewnątrz, wokół guesthouse’u – przy pieleniu, koszeniu, malowaniu czy grabieniu. Wszystkie dodatkowe zajęcia były wliczone w nadgodziny – Islandczycy są nadzwyczaj uczciwi w tym obszarze.

Wrażenia dotyczące kraju i ludzi

Ogromne wrażenie robi oczywiście islandzka natura, kształt terenu, surowy krajobraz. Jałowe pola pokryte pyłem wulkanicznym kontrastują z wielkimi połaciami jaskrawozielonych łąk. A to tego niezwykłe zjawisko dnia polarnego!

Dość szokującą rzeczą dla każdego, kto po raz pierwszy przyjeżdża na Islandię, są duże odległości między miejscowościami, a pomiędzy nimi pustka! Żadnego sklepu, żadnej stacji paliw. Wszędzie daleko. A jak już się uda gdzieś wybrać, to kolejny szok – ceny! Wszystko bardzo drogie, średnio 3-4 razy jak w Polsce. Tylko paliwo mniej więcej podobnie…

Jeśli chodzi o Islandczyków, to mamy podobne spostrzeżenia – dość leniwi, powolni, na luzie, trochę zbyt często zmieniają zdanie. Nigdzie się nie śpieszą, dlatego zapominają o wielu rzeczach, które należało zrobić… Jednak chętnie podejmują rozmowę, są otwarci i uprzejmi, no i uczciwi.

Turystycznie

Kamil miał sporo wolnego czasu i po pewnym czasie też auto do dyspozycji, dlatego zwiedził całą swoją okolicę. I bardzo poleca wodospad Godafoss, kanion Asbyrgi, oraz cały wspaniały obszar jeziora Myvatn, którego dokładne poznanie spokojnie zajmuje kilka dni! To miejsce ma jednak złą sławę, jest lęgowiskiem okropnie natrętnych muszek, które lubią wciskać się do uszu, nosa, ust, więc moskitiera jest tu niezbędna.

Jedną z największych atrakcji turystycznych kraju jest oglądanie wielorybów z pokładu łodzi. Sama chętnie bym się wybrała (bo mam darmowe wejściówki, a płacić za to 40 euro to lekka przesada), jednak Kamil szczerze nie poleca. Zobaczył tylko kawałek grzbietu wieloryba, a cały urok zjawiska zepsuły podniecone okrzyki towarzyszących mu turystów…

konie islandzkie, kuce islandzkie, konie, Islandia

Kamil bardzo miło wspomina te cztery miesiące spędzone w Islandii, jednak póki co, to nie planuje tu powrotu, twierdząc, że nie cierpi odludzia ;) No i ta tęsknota za rodziną, znajomymi oraz ciepłym polskim klimatem… Doskonale to rozumiem!

Kilka słów od Kamila, który nie piszczy na widok wielorybów (sorry za te porównanie, ale wydaje mi się przezabawne i intrygujące ;)

Czy Islandia zmieniła coś w moim życiu? Oczywiście, przede wszystkim nauczyła mnie kontaktu z bliskimi i utrzymywania go jak najczęściej. Zdrowszego życia, od powrotu staram się jeść zdrowo. Jedzenie na Islandii mi niezbyt smakowało, więc sam sobie gotowałem. Nauczyłem się też trzymać spokój w sobie.

Ale co najważniejsze, to uświadomiłem sobie, że jeśli masz cel i do niego dążysz to nie ma rzeczy niemożliwych. Wystarczy bardzo chcieć.

Więc życzę wszystkim siły i wytrwałości w walce o wasze cele!

PS. Zdjęcia są czasoumilaczem, dającym chwilę wytchnienia dla wzroku i pochodzą z mojego archiwum :)

CIEKAWOSTKI - poniedziałek, października 31, 2016

Islandzka historia Kamila, który nie piszczy na widok wielorybów

Chcę Wam przedstawić Kamila, który ma już za sobą swoją islandzką historię. Jeśli ktoś nie czy...

O Hiszpanii udało mi się do tej pory napisać tylko raz. Zastanawiam się, dlaczego, przecież jest o czym pisać i jest co pokazać! Południowe wybrzeże jest przepiękne, a moje wspomnienia z wyjazdu wciąż są bardzo wyraźne, mimo, że minęło już niemal pół roku!

Ostatnio weszłam w folder hiszpańskich fotek i od razu wiedziałam, że kolejnym razem napiszę o najlepszym dniu tego wyjazdu. Nie wygrałam milionów euro w loterii, nie zakochałam się na zabój, nie poleciałam też ze spadochronem. To był najlepszy dzień, bo cały spędziłam w podróży! W sumie 20 godzin, 1100 kilometrów, 100 naprawdę dobrych zdjęć:)

Ogromna ilość miejsc do zobaczenia tak nas pozytywnie nastroiła, że cała droga minęła w świetnej atmosferze. Oczywiście głównym gwoździem programu był Gibraltar. Koleżanka sobie wymarzyła go zobaczyć i nas namówiła, bo przecież w sumie mieliśmy niedaleko ;) Było warto. Zawsze warto wystawić nos i coś zwiedzić!

Texas Hollywood – k. Tabernas, prowincja Almeria

Zwane też Mini Hollywood, Oasys czy Fort Bravo – czuję się niepewnie, bo to miejsce ma kilka określeń. Park imituje miasteczko z Dzikiego Zachodu, w którym można znaleźć typowe zabudowania z tamtych czasów, napić się piwa w Saloonie, czy też odbyć przejażdżkę z kowbojem. Momentami można się naprawdę poczuć jak w środku akcji starego amerykańskiego westernu ;)

Samo zwiedzanie może zająć pół godziny dla „biegaczy”, a może też zająć ze dwie. Na miejscu można zarezerwować domek, a obok popływać w najprawdziwszym basenie. To popsuło mi wrażenia, bo wcale nie pasowało do reszty miasteczka.

Ale ostatecznie w tym miejscu moja ogromna fascynacja Ameryką i jej przeogromną różnorodnością została po części zaspokojona:) Co za sprytni Hiszpanie! Aha i jeszcze muszę dodać, że pierwszym filmem, który tutaj nakręcono był „Dobry, zły i brzydki” z 1966 roku!

Dodam jeszcze cenę wstępu: 19,40 euro dla dorosłych, ale kolega nam wynegocjował do 15 euro, bo czekaliśmy na otwarcie...

Texas Hollywood, Fort Bravo, Oasys, Hiszpania, południowa Hiszpania

cowboy, kowboj, miasteczko westernowe, dziki zachód, południowa Hiszpania, Hiszpania

Miasto Almeria

Kolejnych 40 kilometrów upłynęło nam na podziwianiu przepięknych górskich krajobrazów. Same miasto miało być tylko krótkim przystankiem na rozprostowanie kości i szybki posiłek, jednak ogromny kłopot sprawiło nam znalezienie miejsca parkingowego, a następnie jakiegoś przybytku z szybkim jedzeniem... Wtedy to doszłam do kolejnego wniosku – im więcej ludzi jest głodnych w tym samym czasie, tym trudniej jest znaleźć kompromis, co i gdzie jemy… Ostatecznie kupiliśmy po małej pizzy w niewielkim kiosku, prowadzonym przez Rosjankę.

Samej Almerii niestety nie było czasu zwiedzić, bo gonił nas nasz główny cel, czyli Gibraltar!

Almeria, Hiszpania, południowa Hiszpania, Alcazaba, ruiny zamku

Almeria, Hiszpania, południowa Hiszpania

Gibraltar

Półwysep jest własnością Wielkiej Brytanii, dlatego przekraczając granicę należy mieć ze sobą funty brytyjskie (na szczęście euro też akceptują). Nadal jestem pod wielkim (ogromnym!) wrażeniem tego miejsca, no bo JAK na tak niewielkiej powierzchni 6,5 km^2 można zmieścić tyle atrakcji wartych zobaczenia??? Tempo zwiedzania było naprawdę szybkie, czego nie cierpię, a i tak nie zobaczyłam wszystkiego, co uważałam za ważne. Szkoda! A co warto tu zobaczyć?

Skała Gibraltarska - jej większą część stanowi rezerwat przyrody, w którym mieszka ponad 200 małp. Co ciekawe, są to jedyne małpy w Europie.

Skałę widać już z daleka i robi piorunujące wrażenie, widoki z góry też są świetne, ale największych emocji dostarczył mi kierowca, który nam przewodził... Ekstremalnie wąska droga wijąca się po zboczach góry i strome urwiska tuż za oknem podnosiły wszystkim ciśnienie ;)

Jaskinia Św. Michała była pierwszą odwiedzoną jaskinią w moim życiu, dlatego z szeroko otwartymi oczami oglądałam te wszystkie stalaktyty i inne formacje skalne. Ich uroda dodatkowo była wyeksponowana odpowiednim oświetleniem. A sama jaskinia wydawała się nie mieć końca i ciągnąć się jeszcze bardzo daleko / głęboko gdzieś w skale... Trochę przerażające!

Ogród botaniczny Alameda - przepiękny ogród, w którym ma się ochotę zabłądzić, zostać na zawsze. Tak kolorowo, tak niezwykle. Ale miałam odczucie, że na naszych kolegach ogród nie zrobił żadnego wrażenia. Faceci są jacyś dziwni ;)

Ogród botaniczny Alameda na Gibraltarze, Alameda, gibraltar

Latarnia morska Europa Point z pomnikiem upamiętniającym gen. Sikorskiego, który zginął w katastrofie lotniczej w 1943 roku.

Latarnia Morska na Gibraltarze, Gibraltar

Pomnik gen. Sikorskiego na Gibraltarze, Gibraltar, Sikorski

Tunele Great Siege (Wielkie Oblężenie) miały kiedyś ogromne znaczenie dla tutejszych mieszkańców. Sieć korytarzy powstała pod koniec XVIII wieku i służyła nawet w czasie II Wojny Światowej. Do zwiedzania udostępniona jest tylko część tunelu, ale spacer w dół, a później z powrotem po śliskiej posadzce porządnie wymęczy każdego.

Great Siege, Hiszpania, południowa Hiszpania, Gibraltar

W Hiszpanii byłam pół roku temu, w maju, a wspomnienia nadal są takie żywe. Wciąż bardzo cieszę się z tego wyjazdu ze znajomymi. Decyzja o tym zapadła bardzo spontanicznie, jednak nie bez obaw. Bo przecież tak bardzo się bałam spełniać swoje marzenia… Teraz jest we mnie więcej odwagi, więcej zapału i chęci. Niedawno byłam przecież w Grecji na przepięknym Zakinthosie. I mam nadzieję, że to nie koniec moich przygód ;)
Jednak na razie nie planuję żadnego wyjazdu, bo w życiu szykuje mi się ogromna rewolucja, na którą długo czekałam :)

A co słychać u Was? Byliście już w Hiszpanii?

Ściskam!

Hiszpania - poniedziałek, października 24, 2016

Najcudowniejszy dzień w Hiszpanii

O Hiszpanii udało mi się do tej pory napisać tylko raz. Zastanawiam się, dlaczego, przecież jest ...

Lodowiec, Myrdalsjokull, plaża, czarna plaża, Reynisfjara, południowa Islandia, atrakcje turystyczne Islandii, Islandia, blog o Islandii, praca w Islandii, pani dorcia, blog podróżniczy, blog fotograficzny

Wiem, że lubicie czytać historie. W sumie to, kto nie lubi? Dlatego dziś napiszę coś o sobie. Coś, o co wiele osób mnie pyta...

Jak to się stało, że trafiłam na Islandię?

I właściwie dlaczego wyjeżdżam tam już szósty rok?

Stare dzieje

Dawno temu, kiedy byłam małą dziewczynką i zupełnie nie potrafiłam pojąć różnicy między Anglią i Ameryką, wiedziałam tylko, że świat jest ogromny i różnorodny. Że na biegunach bardzo zimno, a na równiku piekielne upały. Pojęcie o poszczególnych krajach miałam oczywiście niewielkie, dlatego z przyjemnością oglądałam w tv różne programy przyrodnicze o państwach świata. Niestety o Islandii nie widziałam ani jednego, ale miano KRAJU PÓŁNOCY do czegoś zobowiązywało. Skoro północ to bardzo zimno, dużo lodu i mało ludzi. Tak naprawdę to byłam pewna, że tu nikt nie mieszka poza misiami polarnymi. No i może jakimiś szalonymi Eskimosami. I ten pogląd utrzymywał się aż do 20 roku życia ;)

lodowiec, Solheimajokull, Myrdalsjokull, plaża, czarna plaża, Reynisfjara, południowa Islandia, atrakcje turystyczne Islandii, Islandia, blog o Islandii, praca w Islandii, pani dorcia, blog podróżniczy, blog fotograficzny

Nie tak dawno

Wtedy to poznałam człowieka, który z Islandii właśnie wrócił, z pracy. A to był jego już trzeci wakacyjny wyjazd, do pracy w hotelu oczywiście. Student musi sobie jakoś radzić, aby mieć co wydawać w studenckie czwartki ;) I to dzięki niemu właśnie udało mi się wyjechać. W sumie to najpierw musiałam wypracować sobie jego zaufanie, bo wiadomo, że to kiepska sytuacja, gdy polecamy do pracy kogoś, kogo nie znamy.

południowa Islandia, atrakcje turystyczne Islandii, Islandia, blog o Islandii, praca w Islandii, pani dorcia, blog podróżniczy, blog fotograficzny

Tak więc dałam się poznać jako ta osoba godna zaufania, zdeterminowana i pracowita. Przez cały pierwszy rok studiów dziennych pracowałam w Mc Donald’s, aby się jakoś utrzymać w mieście. Musiałam jakoś odciążyć rodziców z ich „obowiązku” utrzymania „dziecka” ;) I tak w tygodniu się uczyłam, a w weekendy ciężko pracowałam, czasem też w dni powszednie. Lekko nie było, jednak mi się tam podobało, ludzie byli świetni, a atmosfera fajna.

plaża, czarna plaża, Reynisfjara, południowa Islandia, atrakcje turystyczne Islandii, Islandia, blog o Islandii, praca w Islandii, pani dorcia, blog podróżniczy, blog fotograficzny

Witaj Islandio

Po roku pracy dostałam bezpłatny urlop na wakacje, aby móc wyjechać do Islandii. I tak spędziłam tam całe dwa miesiące. W dużym szoku, bo gdzie te niedźwiedzie i Eskimosi? ;) Inny klimat, inni ludzie, inny system pracy, inny język. Byłam zupełnie nieprzygotowana na to wszystko, nie miałam ciepłych ubrań, dobrych butów, wygodnych ciuchów do pracy. W sumie to do dziś jestem słabo przygotowana, bo wciąż nie udaje mi się spakować jak należy… Ostatnio brakowało mi butów na siłownię, butów trekkingowych i przenośnego głośniczka. Między innymi.

Za rok znowu chciałam wyjechać, ale kierowniczka się nie zgodziła. Bo każdy by chciał, ona nie może nikogo wyróżniać w ten sposób. A że atmosfera już dawno się popsuła, a ludzie mnie irytowali, to po prostu się zwolniłam. Wyjechałam znów. Też na dwa miesiące. Tym razem z kurtką ;)

I tak wyjeżdżałam przez cztery lata studiów, tylko na okres wakacyjny. Teraz pewnie każdy szybko liczy w głowie, ile to ja musiałam mieć na koncie po tych latach. Nie, wcale nie miałam. Przecież w ciągu roku akademickiego też wydawałam, sama się utrzymywałam. Owszem, oszczędności rosły z każdym wyjazdem, ale w dość powolnym tempie :)

Vik, czarna plaża, Vik i Myrdal, Islandia, blog o Islandii, praca w Islandii, pani dorcia, blog podróżniczy, blog fotograficzny

Współcześnie

Po skończeniu studiów zdecydowałam się nadal wyjeżdżać. To bardzo wciąga, uzależnia wręcz. Praca w hotelu to same plusy! Bezpieczna i w dobrych warunkach, mamy ciepło, mamy gdzie spać, mamy mnóstwo jedzenia, auto do dyspozycji. Moi szefowie z rodziną to przyjacielscy, bardzo interesujący ludzie. Goście z różnych stron świata są wdzięczni za dobry serwis, zaś my możemy doskonalić angielski i poznawać ich historie. No i nie oszukujmy się, bardzo dobre pieniądze. Pracując w Islandii, w różnych branżach, można zaoszczędzić miesięcznie od 6 do 10 tysięcy złotych. Zaoszczędzić! I nie mówię tu o wysokich specjalizacjach, tylko podstawowych zawodach.

Jokulsarlon, laguna lodowcowa, Lodowiec, islandzki lodowiec, Islandia, blog o Islandii, praca w Islandii, pani dorcia, blog podróżniczy, blog fotograficzny

Hveragerdi, gorące źródła, Reykjadalur, Islandia, blog o Islandii, praca w Islandii, pani dorcia, blog podróżniczy, blog fotograficzny

Z tych wielu powodów wyjeżdżam tu już sześć lat. Co będzie dalej? Nie chcę na razie zdradzać swoich planów, ale szykuję się na zmiany.

Chcesz tego spróbować? Marzysz o zwiedzeniu kraju albo o lepszych zarobkach, a może po prostu chcesz zamieszkać w miejscu, gdzie jest wysoki poziom życia? Nie wahaj się, rozejrzyj się wokół. Może ktoś znajomy już tu jest, odezwij się, zapytaj. Jeśli masz na Islandii kogoś z bliskich – to żadnych wymówek! Lecisz :) Bilety lotnicze tanieją, można znaleźć naprawdę fajne promocje.

Bo też chcesz mieć swoją islandzką historię do opowiedzenia, prawda?

Ściskam ciepło z jesiennego Białegostoku!

pani dorcia, blog o Islandii, Islandia blog

Islandia - piątek, października 07, 2016

Jak się zaczęła moja przygoda z Islandią? Zacznij swoją, jeśli chcesz

Wiem, że lubicie czytać historie. W sumie to, kto nie lubi? Dlatego dziś napiszę coś o sobie. Coś...

Pages