Tyle mówię o Islandii, wspominam o mojej pracy w hotelu, jednak nigdy nie zdradzałam szczegółów. Jesteście ciekawi jak to wygląda z mojej perspektywy i na czym polegała ta praca?

Jest to jednak system obowiązujący jedynie w tym miejscu, gdzie ja przebywałam i zapewne nieco się różni u innych hotelarzy. O nieco odmiennym systemie opowiedział Kamil, który trafił na północ kraju i tam przeżył swoją islandzką historię.

Jak to się u mnie zaczęło

Co roku wyjeżdżałam na kilka tygodni (8-13 tyg.) do hotelu ulokowanego malowniczo na południu kraju pomiędzy majestatycznym lodowcem Mýrdalsjökull a pięknym wybrzeżem Oceanu Atlantyckiego. Jak to się stało? Wciągnął mnie znajomy, którego wciągnął jego znajomy, i tak to się zaczęło kręcić...

Razem ze mną pracowało tu około 20 osób, a większość to znajomi z okolic Białegostoku. Hotel jest bardzo duży, ma obecnie aż 110 pokoi i codziennie przyjmuje do 200 gości, dlatego w sezonie trzeba się uwijać jak w mrowisku ;)

• poranna (b - breakfast) obejmuje przygotowanie bogatego bufetu śniadaniowego i bieżące uzupełnianie zapasu jedzenia oraz sprzątanie naczyń po gościach (to nie stołówka szkolna, nikt sam nie odniesie ;) Przy pełnym hotelu na tej zmianie pracuje ok. 9 osób, w czym jeden ochotnik zarządza zmywakiem :)
• południowa (m - morning) zaczyna się o 9 od zebrania pościeli i ręczników po gościach, którzy opuścili pokoje, a następnie przygotowanie tych pokoi na następną turę wykończonych po podróży kochanych turystów ;) Tutaj pracuje nas nawet 14, wtedy sprzątanie zajmuje niecałe 6 godzin. Pracę organizujemy na kilka tur, zamieniając się co jakiś czas obowiązkami: mycie łazienek, ścielenie łóżek, wycieranie kurzy oraz odkurzanie,
• pralnia (l - laundry) - tutaj pracują dwie osoby, dla mnie jest to bardzo miła odskocznia od codzienności, spokój, ciepło, czas leci jak szalony, bo ciągle coś wymaga uprania, wysuszenia, złożenia czy wyprasowania ;)
• złota rączka (u - út - out) naprawia, maluje, kosi, buduje, kopie...
• wieczorna (e - evening) zaczyna się o 17:30 od przygotowania stołów dla gości na kolację. Jak już wspominałam jakiś czas temu (Jacy są turyści), większość z nich to grupy, które obsługuje się bardzo sprawnie i szybko. Zaś goście indywidualni są obdarzani większą uwagą, za co czasami się odpłacają napiwkami (niektóre przewodniki informują turystów, że w tym kraju nie daje się napiwków obsłudze, bo koszt serwisu jest już wliczony w cenę!)

• na kolacji jest też jedna osoba na zmywaku (d - dishwash), a w dzień dwie osoby na pomoc kuchenną (k - kitchen help).

Oprócz tego oczywiście kucharze, ktoś na recepcji i menedżer całego przedsięwzięcia, czyli szef, i oczywiście zaopatrzeniowiec - szefowa. Do tego również dzieci szefów oraz różni tutejsi fachowcy.

Tak więc zmiany mogą nam wypaść bardzo różnie, np. bm, bl, le, e, md, m, ke, bk...

Kiedyś słyszałam, że Islandczycy mieli ogromne pretensje do szefa, że nie bierze rodaków do pracy. Po tym musiał nam czasami podrzucać jakieś zagubione małolaty, które bardziej przeszkadzały, jak pomagały. Islandczycy dość marnie przykładają się do obowiązków, a najmłodsi bardziej traktują to jako zabawę... I dlatego właśnie Polacy są tak bardzo tu cenieni, bo nie dość, że pracują za mniejsze pieniądze, to jeszcze jak się przykładają!
To dobrze czy źle? Naiwność, czy może po prostu z natury jesteśmy Pracowici (przez wielkie P)?