Wciąż jeszcze stygnę po urlopie na greckiej wyspie Zakinthos (kto nie był, a kocha ciepłe kraje, szczerze polecam!). Tak na przekór logicznej kolejności najpierw chcę Wam opowiedzieć o wrażeniach z wycieczki na sąsiednią wyspę Kefalonię, tak mocno promowaną przez wszystkich lokalnych tour operatorów. Podobno dobry produkt nie potrzebuje głośnej reklamy. Więc jak to jest z Kefalonią?

Podczas pobytu na cudownym Zakinthos miałam do rozdysponowania 7 dni na różne aktywności i relaks. Pierwsze trzy dni zostały przeznaczone na plażing i drinking, co mnie już mocno znużyło. Czułam się nieszczęśliwa (a to paradoks), bo nic jeszcze nie zwiedziłam! Tak to ze mną jest, kocham się opalać, jednak chyba bardziej kocham zwiedzać nowe miejsca.

Wycieczka na Kefalonię kusiła mnie wieloma atrakcjami. Wyspa reklamowana jako „dziewicza” zachęcała z folderów dwoma miejscami, które koniecznie trzeba zobaczyć! Pierwsza to Jaskinia Melissani, czyli podziemne jeziorko z przejrzystą turkusową wodą. Promienie słońca, padające przez dziurę w stropie, tworzą cudowne przedstawienie barw.

Zaś druga atrakcja to Jaskinia Drogarati, słynąca ze świetnych walorów akustycznych (śpiewali tu Callas i Pavarotti!). Jednak na mnie nie zrobiła żadnego wrażenia, bo wcześniej widziałam dużo większą Jaskinię Św. Michała na Gibraltarze. To było naprawdę coś!

Przestronne wnętrze jaskini Św. Michała na Gibraltarze

Obydwa miejsca były dodatkowo płatne. Jeziorka Melissani absolutnie nie żałuję, ale Drogarati powinnam sobie darować. Bardzo mała i niezbyt interesująca...

Na tą wycieczkę pojechałyśmy (ja i moja kuzynka) z biurem myTours. Wybór był przypadkowy, po prostu zostałyśmy zaczepione przez pracownicę (Polkę), gdy przechodziłyśmy obok. Teraz widzę, że mogłyśmy wybrać zupełnie inaczej, prawdopodobnie lepiej. Znajomy mocno polecał mi Zante Magic Tours, które organizuje wycieczki po polsku. Nie posłuchałam, jak zwykle ;)

Jak wyglądała wycieczka z myTours

O morderczej porze (jak na warunki urlopowe) 7:05 zostałyśmy zabrane z naszego miasteczka Laganas. Co nas zdziwiło, że na wycieczce byli obecni nie tylko Polacy, a pani przewodnik (Greczynka?) mówiła w dwóch językach – po polsku i angielsku. Zbierając resztę wycieczkowiczów dotarliśmy do portu Agios Nikolaos, z którego miał wyruszać prom na Kefalonię. I w tym uroczym miejscu, zamiast się nacieszyć pięknem poranka, musieliśmy stać w kolejce po dodatkowe bilety...

Pozostały czas wykorzystałyśmy na kawę, jednak była to najszybciej pita kawa na świecie, bo za chwilę zjawił się prom! Bilet kosztował 6,50 euro w jedną stronę (wliczony w cenę wycieczki), a sam półtoragodzinny rejs upłynął bardzo przyjemnie i nawet szybko. A tak bardzo się bałam mdłości, nie lubię kołysania i w ogóle wolę czuć ląd pod stopami... Kto ma tak samo?

Na miejscu zastaliśmy mikroskopijny porcik w Pessadzie, z którego wystartowaliśmy ku Monastyrowi Św. Gerasimosa… To miejsce mogłoby być ciekawe dla osób interesujących się świątyniami czy takich, które nigdy nie były w polskiej cerkwi... Dla mnie totalna nuda. I akurat w czasie naszej wizyty udzielany był chrzest święty dla jakiegoś uroczego greckiego dzieciaczka, a kapłan wyraźnie był bardzo niezadowolony z nagłego tłumu wlewającego się do wnętrza świątyni… Ups!

Kolejnym punktem na wyspie była Jaskinia Drogarati. Jak już wspomniałam: strata czasu! Cena dla grup – 4 euro, a normalnie 5 euro. Całkiem niedaleko znajduje się piękna Grota Melissani – to miejsce zdecydowanie warto zobaczyć. To nic, że drżałam ze strachu przy każdym zabujaniu łódki. Kolor i przejrzystość wody, widok nieba, ptaki wylatujące z zarośli okalających dziurę w suficie i do tego wszystkiego podśpiewujący Grek, ochoczo cykający pamiątkowe fotki turystom. Na koniec bezczelnie wyciągnął rękę po napiwki. Ale cóż, napracował się przecież ;)

A jakże sprytnie zostało pomyślane wyjście z jaskini – prosto przez wnętrze sklepiku z pamiątkami ;) Nie wiem czy ktokolwiek docenił ten fakt, a także kolejne bezcelowe minuty postoju...

Po tych wszystkich wrażeniach nadszedł czas na lunch w porcie Agia Efimia. O tak, to był doskonały moment na spróbowanie jakiegoś greckiego specjału. Pani przewodnik poleciła kilka charakterystycznych dań z lokalnej oferty. Spróbowałyśmy musakę - zapiekankę z bakłażana, ziemniaków i mięsa mielonego pod sosem beszamelowym. Niezbyt fit, ale bardzo dobre i sycące.

Kilka rzeczy mnie zaintrygowało w czasie posiłku. Że w większości greckich tawern obrusy są jednorazowe, papierowe (to wydaje się takie TANIE, prymitywne)... Że toalety są niezbyt zadbane (po prostu stare, a ja lokale oceniam także przez pryzmat toalety;) Że wokół jest zawsze mnóstwo kotów (współczuję ludziom uczulonym lub bojących się kotów). Że widać tylko pracujących Greków (gdzie są kobiety?)! I że Ci wszyscy podstarzali Grecy są za bardzo pewni siebie, bo flirtują na lewo i prawo ;)

Przy okazji focenia w porcie zapoznałyśmy przemiłą parę spod Krakowa (których serdecznie pozdrawiam, jeśli czytają) i od tej pory podróż mijała jeszcze przyjemniej. Czas nas gonił, a kolejnym miejscem do zobaczenia była plaża Myrthos, podobno najpiękniejsza na wyspie. Na niej były kręcone sceny z filmu "Kapitan Corelli" z Cruz i Cagem (mój najulubieńszy aktor!). Ale nam dane było tylko 5 minut postoju w punkcie widokowym! A tymczasem piasek nas wzywał, a lazurowa woda kusiła i obiecywała przyjemną ochłodę w ten upalny dzień. To jest rzecz, której nie mogę przetrawić… Jak się dowiedziałam niedawno, Zante Magic Tours ma w ofercie kąpiel na tej plaży. Brawo ja, my, oni.

Na domiar złego ostatnim punktem wycieczki był postój w miasteczku Argostoli, w którym w sumie nie było nic ciekawego. Sytuację beznadziejności uratowały dwa żółwie morskie, hasające w mętnej wodzie portu. I to tyle z atrakcji. Szybka wizyta w sklepiku i spacer, zbiórka i koniec wycieczki...

Grecka Kefalonia w jeden dzień - czy warto