Jak dobrze jest czasami posłuchać sugestii kogoś innego w kwestii szybkiego wypadu gdzieś w plener. Gdy padło hasło "jedźmy na lodowiec" byłam pewna, że to tylko strata czasu. Bo przecież nie płacąc za przewodnika i sprzęt, nawet na niego nie wejdziemy. A jak nie wejdziemy, to po co tam jechać?...
Dla widoków!
Dla pogody!
Dla tego cudownego błękitu lodu.
Dla krystalicznie czystej wody.
Dla poczucia wolności,
przewagi przyrody nad człowiekiem...
I tak, ma sens zwiedzanie lodowca bez przewodnika. Należy jedynie pamiętać, aby nie wchodzić na śliską powierzchnię, bo to jest bardzo niebezpieczne. Zresztą, nawet samo podejście pod lód jest ryzykowne.
Lokalizacja lodowca
Mieszkam na południu Islandii, więc krótki wypad mógł się odbyć tylko w bliższe miejsca. Tak się szczęśliwie składa, że to właśnie w tej części kraju mamy dwa piękne lodowce Mýrdalsjökull oraz Vatnajökull (dalej na wschód). I to głównie tutaj można się umówić na różne atrakcje, jak np. spacer po lodowcu, jazda skuterami śnieżnymi lub wielkimi jeepami, jazda konna, wspinaczka i inne.Sólheimajökull jest mocno wysuniętym językiem lodowca Mýrdalsjökull, do którego należy dojechać drogą nr 221. My na początku trochę pobłądziliśmy, bo skręciliśmy w 222 :) A ona prowadzi gdzieś na odludzie, w góry. Jednak w porę się zorientowaliśmy, że to nie ta trasa.
Do lodowca prowadzi szosa asfaltowa, zaś na jej końcu znajduje się kafejka i spory parking. My podjechaliśmy trochę dalej, bo posiadaliśmy auto terenowe, więc spacer do języka lodowca zaczęliśmy z dolnego parkingu. Jednak rozsądniej jest zacząć spod kafejki. Tam właśnie zaczyna się ścieżka, prowadząca prosto do celu.
Nikt nie zwrócił uwagi na ten znak, przestrzegający przed niebezpieczeństwem. Mnóstwo ludzi idzie dalej, biorąc przykład z poprzedników. My też tak zrobiliśmy, jednak dziwię się ludziom, którzy przechodzili z dziećmi. Jeśli w Islandii się przed czymś ostrzega - na pewno nie bez powodu. Zawsze należy mieć to na uwadze.
Lodowiec Sólheimajökull
Lodowiec topi się bardzo szybko, dlatego co roku zmienia się sposób, w jaki należy do niego dojść. Tegoroczna ścieżka jest najłatwiejsza i oferuje najładniejsze widoki na zatokę, która za kilka lat będzie sporym jeziorem. Spacer pod lodowiec można nazwać szybką lekcją geografii na temat globalnej zmiany klimatu. W ukształtowaniu terenu dość wyraźnie widać w jaki sposób lodowiec przebiegał wiele lat temu. W ciągu dziesięciu lat skurczył się on niemal o kilometr!
Sólheimajökull charakteryzuje się wysokimi grzbietami lodu, poprzecinanymi głębokimi rozpadlinami, bystrymi strumykami, ukrytymi jaskiniami i studniami. W oczy rzucają się warstwy lodu, które przeplatają się z popiołem wulkanicznym z dawnych erupcji. Do tego oczywiście zwykły piach. Z daleka lodowce wydają się takie śnieżnobiałe. A guzik!
Ściskam lodowato!
0 komentarze