Uznałam, że warto zrobić podsumowanie tych minionych trzech miesięcy na Islandii. Który to już raz, zapytacie? Aż musiałam policzyć (dzięki pięknie skatalogowanym zdjęciom) – ósmy raz! I nie potrafię powiedzieć, kiedy skończę z wyjazdami. Czasami mam dość, ale dobrze wiem, że już zawsze część mnie zostanie w tym kraju, z tymi ludźmi, we wszystkich miejscach, które zdążyłam pokochać.

Pracuję w hotelu na południu Islandii, jest tu nas kilku (kilkunastu znajomych) Polaków, razem stanowimy zgrany zespół nie do zdarcia ;) Mój pierwszy wyjazd odbył się w 2011 roku, na drugim roku studiów. Postanowiłam sobie dorobić wakacyjnie do skromnej pensji, ciężko zdobywanej weekendami w Mc Donald’s (ha, mój sekret ujrzał światło dzienne!). Bloga założyłam niemal dwa lata temu z ZEROWĄ wiedzą na temat blogowania, a uwierzcie mi – nie jest to łatwy fach. Wymaga ogromnego zaangażowania i wiedzy! Inaczej się zatonie w morzu innych stron…

Ja chcę wciąż dryfować po powierzchni tego oceanu – pomożesz? Powiedz o mnie znajomym, poleć w sieci czy chociaż polub na fejsie.

Przyleciałam tu po miesiącu spędzonym w Polsce – to był 21 stycznia. I aż do 1 lutego pracowałam w hotelu praktycznie sama, nie licząc Dżona Złotej Rączki oraz Kucharza Czarodzieja (szefów i rodziny też można nie liczyć). Sama w 86 pokojach, sama na restauracji, sama na zmywaku. Bywało smutno, jednak muzyka i wspólne posiłki ratowały moje zdolności społeczne i nie zdążyłam popaść w antropofobię... Poza tym czasami lubię być sama, wtedy zatracam się w rozmyśleniach (kobiety lubią dużo rozmyślać:)

A już od lutego dołączyło do nas większe grono ludzi i od tamtej pory ani przez chwilę nie czułam się samotnie. Bywało dużo pracy, często nadgodziny, czasami wszystko bolało, a czasami nie było żadnego zajęcia. Mieliśmy czas na oglądanie filmów, seriali, wycieczki, spacery czy wieczory integracyjne.

Podjęłam kilka decyzji odnośnie bloga i fanpage – pragnę je rozwijać, znaleźć w końcu mój mocny punkt i pomagać innym. Zmieniłam szablon na stronie, teraz jest ładniej i bardziej przejrzyście. Postanowiłam planować posty i nieco urozmaicić kategorie, bardziej zadbać o mojego Instagrama, a także odważyłam się w końcu wyjechać na wycieczkę za granicę! Czuję, że Hiszpania ze znajomymi będzie przełomowym wydarzeniem w moim życiu! Nie mogę się doczekać!

Nie mogę również się doczekać przetestowania nowego aparatu cyfrowego. Do tej pory fotografowałam telefonem Sony Xperią Z1 – o ile za dnia radził sobie całkiem ok, to jednak jest to tylko telefon! Moim marzeniem jest, aby zdjęcia na blogu zachwycały pięknem i wysoką jakością. Przekopałam tony informacji i zdecydowałam – kupuję hybrydę! Jest to połączenie jakości lustrzanek i rozmiarów kompaktaJ Lustrzanki są zbyt wielkie i ciężkie, zaś kompakty mają stałe obiektywy. Kompromisem dla mnie jest właśnie bezlusterkowiec – Sony alpha 6000. Oby to była odwzajemniona miłość od pierwszego cyknięcia ;)

Przez ten czas udało mi się napisać 12 postów, co tydzień jeden, tak jak kiedyś sobie założyłam. Czy uważacie, że to zbyt mało?

Wasze ulubione:

Jak i gdzie szukać pracy w islandzkich hotelach 

Przepiękny cypel Dyrholaey w malowniczej zimowej scenerii 

Pojedynek między Polską i Islandią na najpiękniejsze wspomnienia 

Odsłoniłam kawałek siebie opowiadając o strachu przed spełnianiem największych marzeń 

Świetne zdjęcia i bardzo interesujące fakty o Lagunie Lodowcowej – największej islandzkiej atrakcji 

Kurcze, dopiero teraz widzę, że mogę być z siebie dumna! Te wpisy to kawałek dobrej roboty! Posty podróżniczo-fotograficzne zabierają mi najwięcej czasu – wybór i obróbka zdjęć (nie fotoszopowanie, a przycięcie, ostrość, kontrast), solidny research w sieci, następnie napisanie czegoś interesującego – to dla mnie jakieś trzy dni, niestety. Trzy całe wieczory przy komputerze. Cieszę się przeogromnie, jeśli ktoś to doceni i zostawi mi wiadomość!

Postanowiłam skończyć z nałogiem  i na czas postu zerwałam ze słodkościami. W efekcie schudłam 2 kilogramy i czułam się cudownie we własnym ciele! Niestety, później lekko oszukiwałam. Powiedzcie mi: czy kanapka z masłem orzechowym (Orzechowym, nie typu Nutella) z dżemem (malinowym) zalicza się do słodyczy? Albo owsianka z pestkami, musli, jogurtem truskawkowym i owocami? Miałam ten dylemat... Ale to jadłam. I przedobrzyłam, bo wróciłam do okropnej wagi 60 kg ;) Tym razem powiedziałam dość dla masła i malin. I już jest mnie mniej o 1 kg. Istne szaleństwo!

Tulę mocno